Witam Was kochani.
Dziś miałam okazję i przyjemność tak, jak i wielu innych Poznaniaków być na hmm… “ targach “ zorganizowanych z okazji dnia organizacji pozarządowych (czyt. Wikipedia: organizacja działająca na rzecz wybranego interesu i niedziałająca w celu osiągnięcia zysku). Cały Plac Wolności w Poznaniu zapełniony był stoiskami prowadzonymi przez rozmaite organizacje charytatywne, fundacje, A tymczasem szczerze mówiąc przyszłam tam tylko z uwagi na TPG. Już sporo pisałam tu o tej organizacji i pewnie gdzieś tu wstawię kilka linków. Na ostatniej lekcji migowego dowiedziałam się, że w ogóle jest takie wydarzenie i że będzie tam właśnie TPG. Na miejscu miałam okazję za pomocą symulatorów chorób wzroku i słuchu poczuć się jak osoba słabosłysząca, słabowidząca i niewidoma. Było mi bardzo ciężko poruszać się prostą linią po placu, a co dopiero czytać lub swobodnie wsiąść do tramwaju. Bardzo bałam się też, że na kogoś wpadnę i podejrzewam, że takie same obawy mają osoby niewidome i słabowidzące na co dzień. To tylko chwila, w której mogłam się tak poczuć i w każdej chwili mogłam z tego zrezygnować, zdjąć okulary i słuchawki. Osoby cierpiące na takie choroby nie mają wyboru. nie mogą zrezygnować i zdjąć z siebie tego wszystkiego. Muszą z tym żyć. Na pewno jest im bardzo ciężko. Oni tak jak my potrzebują kontaktu z innymi. Tak więc nie bójmy się nawiązywać kontaktu, rozmawiać, a może przy okazji uda nam się pomoc. Bo nawet proste rzeczy są dla nich bardzo kłopotliwe, a my pomagając nawet troszeczkę, często robimy bardzo wiele.
Pewna bardzo miła Pani zaprosiła nas do swojego stoiska. Jak się później okazało to coś dla mnie. Kolejny sposób komunikacji z osobami niewidomy mi, czyli znany chyba wszystkim Alfabet Braille’a. PZN, czyli Polski Związek Niewidomych podobnie jak TPG zajmuje się wspieraniu i pomocą osobą niewidomym lub słabowidzącym.
Przy stoisku miałam okazję z pomocą kolejnej miłej Pani wybrailleować (chyba tak to się pisze) swoje imię. Dostałam też ściągawkę z tym alfabetem tak też hmmm… czyżby budziła się we mnie nowa pasja? Migowy, Lorma, Braill olaboga! Tak szybko nie idzie mi nawet nauka Niemieckiego.
Bardzo nie lubię, gdy ktoś na samym starcie mówi, że migowy czy Lorma jest trudny. To naprawdę kwestia kilkudziesięciu minut spędzonych nad małą karteczką.Zostawiam tutaj zdjątko z Pismem Braille’a. Ja już zaczynam się uczyć i mam nadzieję, że kogoś tez zainspiruje.
Zostawiam też linki, gdzie można dowiedzieć się więcej o działalności każdej z organizacji. Było mi bardzo miło, że dziś mogłam dowiedzieć, nauczyć się czegoś nowego. Również zapraszam do udziału w podobnych wydarzeniach i pomocy osobą z problemami ze słuchem i wzrokiem.
Od czego można zacząć? A no tak się akurat składa, że w poniedziałek (18 Września) o godzinie 17:17 w Atelier Stowarzyszenia Łazęga Poznański na ulicy Św. Marcina 75 odbędą się kolejne darmowe zajęcia, na których można nauczyć się podstaw języka migowego. To są te same zajęcia, o których mówiłam wcześniej. Są organizowane po prostu w innym miejscu, ale nadal przez TPG. Zostawiam link do wydarzenia na Facebooku. Tymczasem już chyba wystarczy tego postu. Jeśli macie jakieś pytania, możecie be śmiało zadawać w komentarzach. Chętnie na nie opowiem i poczytam wasze opinie.
Ps. Tak w ogóle to wiem, że nie wyszło mi z serią filmową. Nie przewidziałam tego, że nie będę mieć czasu nawet na filmu. Postaram się w najbliższym czasie coś dodać na ten temat, ale nie obiecuje że będzie to coś regularngo.
Miłego wieczoru.
