Poprzedni weekend był niesamowity, bo spędzony w cudownym gronie moich kochanych babek.
Tegoroczny AnimeCon zapamiętam naprawdę na długo. Nie było chyba minuty, w której nie uśmiechałam się i świetnie się bawiłam. Ubrana w ulubione stroje z ulubionego anime dumnie przemierzałam korytarze poznańskiej podstawówki. Oczywiście pozdrawiam wszystkich, którzy właśnie na tych korytarzach cykali sobie ze mną fotki, przytulali się, a w szczególności grupkę, która w niedzielę zaśpiewała dla mnie „Happy Party Train” przy stoiskach. Było mi naprawdę bardzo miło.
Dziękuję za te wszystkie komplementy. Naprawdę włożyłam w te stroje całe swoje serduszko i bardzo cieszę się, że ktoś to docenił.
Dziękuję moim pierwszoklasistom z Love Live Dominice i Polci za wspólne fotki w foto studio. Już nie mogę się doczekać, kiedy je zobaczę.
Dziękuję moim sleepowym sąsiadom, od których cały czas pożyczałam czajniczek.
Dziękuję moim dziewczynom za super zabawę, sesje, wygłupy i długie rozmowy. Mam nadzieję, że każdy kolejny konwent będzie tak udany i że zawsze będę tam w waszym towarzystwie.
Wielkimi krokami zbliża się poznański AnimeCon Halloween, na który oczywiście się wybieram. Z tego powodu trochę mało bywam tutaj i na innych portalach. Mam mnóstwo pracy związanych ze strojami, ale bez obaw; wychodzę już na prostą.
Mam dla was line up moich stroi na ten konwent. Nie wiem jednak, którego dnia pojawię się w którym. Przypuszczam, że będę przebierać się tysiące razy w ciągu dnia.
W komentarzach na dole piszcie czy podobają wam się propozycje stroi i czy wy również pojawicie się na tym konwencie.
Klasyczny letni mundurek to chyba moja tradycja
Happy Party Train
Jumping Heart
Czwartkowy dzień był nie lada rarytasem dla każdej krawcowej z powołania. Wybrałam się z klasą na dni techniki do firmy Strima z siedzibą w Tarnowie Podgórnym. Przez kilka godzin brałyśmy udział w wykładach dotyczących tego zawodu, nowinek technicznych itp. Oprócz tego mogłyśmy obserwować prace najnowszych urządzeń krawieckich. Maszyny do szycia, krojcze, pikujące, haftujące, prasowalnicze. Z wielką przyjemnością i ciekawością obserwowałam ich pracę i zgłębiałam się we wszystkie szczegóły ich dotyczące. Najbardziej podobało mi się seminarium dotyczące znanego już od 10 lat, ale dla mnie od niedawna programu do projektowania ubrań w 3D. Marzy mi się by kiedyś móc sprawić sobie w prezencie właśnie taki program i móc z łatwością i profesjonalizmem projektować odzież.
W tym poście chciałabym wyrazić swoją niezmienną radość spowodowaną wczorajszym finałem mistrzostw świata w siatkówce.
Jestem ogromną fanką siatkówki, tak więc niemal każdy mecz oglądałam z wielką radością i od samego początku byłam pełna naszego przyszłego zwycięstwa. Oglądając wczorajszy już ostatni mecz, przepełniała mnie duma, a po wiadomości o wygranej zakręciła mi się łza w oku.
Mamy tak wiele dobrych sportowców, którzy osiągają wielkie sukcesy, a tymczasem większość Polaków żyła tylko zawalonym po całości mundialem. Ciekawi mnie to czy nasza wielka wygrana odbije się w głowach ludzi przynajmniej w 50% falą tak mocną, jak przegrana na mundialu. Polacy to bardzo śmieszny naród. Lubimy widzieć tylko złe rzeczy, ale czy potrafimy zauważyć sukces i być z tego dumni? ” E tam, siatkówka to nie sport. Siatkówka jest do dupy.”; mówi co enty Polak, podczas gdy po raz drugi z rzędu jesteśmy mistrzami świata w tej dyscyplinie.
Bądźmy dumni z naszych i cieszmy się sukcesami w różnych dyscyplinach. Gratuluję chłopakom i powiem już to chyba setny raz, ale jesteście wielcy. Dziękuję wam za to piękne widowisko, za włożony w przygotowania trud i wielkie serce. Mam nadzieję, że kiedyś trafi mi się szansa, by podziękować wam za te emocje osobiście.
